انواع متنوع سازهای زهی
اولین موسیقی و صدا صدای انسان بوده است و انسان‌ها نخستین، با صداهایی که از حنجره خود خارج می‌کردند و با تکرارکردن آن صداهایی مانند موسیقی از خود تولید می‌کردند. بعدها باگذشت زمان به این نتیجه رسیدند که می‌توانند با دمیدن در تنه خالی درخت و حتی استخوان‌های توخالی و یا شاخه حیوانات و … صدا تولید کنند و با این وسایل اولیه صداهایی با تنوع زیاد ایجاد می‌کردند که از صدای حنجره خود قوی‌تر بود. البته هدف از ایجاد این صداها و موسیقی ارتباط و یا هشدار به دیگر انسان‌ها و قبیله‌ها و یا حتی حیوانات صورت می‌گرفت. همین دلایل موجب به‌وجودآمدن سازهای مختلف اولیه و تکامل آنها به‌صورت امروزی شد که در این مطلب در مورد سازهای زهی و آموزش آن در آموزشگاه تخصصی سازهای زهی می‌پردازیم.
آشنایی با سازهای زهی
تنوع ساز موسیقی بسیار زیاد است و سازهایی که در گروه زهی قرار می‌گیرند، معمولا صدای آنها از به لرزه درآمدن سیم یا تار انجام می‌گیرد. برای اینکه بتوان این سازها را نواخت باید از ضربه شدن یا زخمه و یا استفاده‌کردن از انگشتان دست و با کشیدن آرشه بهره برد. در موزه موسیقی می‌توان سازهای بی‌نظیری از مدل‌های سازهای زهی را مشاهده کرد. سازهای زهی به سه دسته ضربه‌ای، زهی و زخمه‌ای دسته‌بندی می‌شوند. سازهای زهی در جهان دارای بیشترین تعداد ادوات هستند و در سازهای ایرانی هم ۳۰۰ مدل‌ساز زهی متفاوت وجود دارد که می‌توان توسط آنها بهترین موسیقی ایرانی اصیل را نواخت.
اجزای اصلی در سازهای زهی
سازهای زهی دارای انواع مختلفی از اجزای تشکیل‌دهنده هستند. مانند قسمت شکم که در انتها و در قسمت بدنه‌ساز قرار می‌گیرد که انگشت‌های نوازنده در آن قسمت قرار می‌گیرد. البته در بعضی از انواع سازهای زهی قسمت شکم ساز دو قسمت است که توسط پوست گوسفند پوشش داده شده است. بدنه‌سازهای زهی که دارای سیم یا زه هستند برای ایجاد صدا، دکمه‌ها برای ثابت و نگهداری سیم‌ها در حالت کشیده و زخمه‌ها از ابزارهای فیزیکی هستند که برای نواختن به کار می‌روند و صفحه زیر هم بخش زیرین یا پشت جعبه صوتی است.
شبکه یا گل هم روزنه‌هایی هستند که هوای داخل جعبه صوتی را خارج می‌کنند. پاشنه هم قسمت نگهدارنده سازهای زهی بوده و خرک محل نگهداری زه‌ها و یا همان سیم‌ها هستند که این موارد اجزا و قسمت‌های مهم سازهای زهی را تشکیل می‌دهند. برای آموزش انواع سازهای زهی و آشنایی‌پیداکردن با اجزای مختلف تشکیل‌دهنده این سازها و نحوه نواختن سازهای زهی می‌توانید به آموزشگاه تخصصی سازهای زهی که در بزرگراه شهید سلیمانی است مراجعه کنید.
سازهای زهی موسیقی ایرانی
گفته شد برای به صدا درآوردن سازهای زهی باید از لرزش سیم کمک بگیرید. در ایران از سه گروه از سازهای زهی در موسیقی‌ها استفاده می‌شود این سه گروه شامل موارد زیر می‌شوند:
سازهای موسیقی زهی آرشه‌ای
این نوع از سازهای زهی توسط کشیدن کمان یا آرشه روی سیم‌ها صدا تولید می‌کند. از انواع سازهای زهی آرشه‌ای می‌توان این سازها را نام برد که شامل قیچک، کمانچه، ویولن و … است. سازهای زهی آرشه‌ای دارای سه قسمت شکم سر و دسته هستند. برای آشنایی بیشتر با این سازهای زهی به آموزشگاه تخصصی سازهای زهی در بزرگراه شهید سلیمانی مراجعه کنید.
سازهای مضرابی یا زهی زخمه‌ای
این نوع از سازهای مضرابی زهی دارای کاسه‌ای در انتهای ساز است. قسمت دسته ساز که گوشی‌های خاص کوک‌کردن ساز است در انتها قرار دارد و سیم‌هایی که روی ساز ثابت شده این ساز را مشخص می‌کند. هنرجویان موسیقی برای نواختن این سازها با استفاده‌کردن از انگشتان دست سیم را می‌لرزانند و صدا تولید می‌کنند. از جمله سازهای مضرابی می‌توان به دوتار، عود، سه‌تار، گیتار کلاسیک، قانون، چنگ و رباب اشاره کرد.
سازهای کوبه‌ای
این سازهای زهی بر اساس نامی که دارند. یعنی با کوبیدن سیم توسط چکش تولید صدا می‌کنند . یکی از معروف‌ترین سازهای کوبه‌ای سنتور است که از خانواده سازهای مضرابی محسوب می‌شود و تفاوتی که دارد برای نواختن سنتور از زخمه استفاده نمی‌شود و با کوبیده شدن مضراب روی سیم به صدا در می‌آید.
کلام آخر
اگر به نواختن سازهای مختلف زهی علاقه‌مند هستید و به دنبال آموزشگاهی معتبر و مناسب برای آموزش می‌گردید. آموزشگاه تخصصی سازهای زهی در بزرگراه شهید سلیمانی به نام پلان را به شما معرفی می‌کنیم که یکی از بزرگ‌ترین و بهترین موسسه‌های فرهنگی آموزشی در تهران است.
ثبت ديدگاه