پرفورمنس نوعی بیان هنری است که در آن هنرمند از بدن، کنش و حضور خود بهعنوان وسیلهای برای خلق هنر استفاده میکند. اگر شما فرد هنرمند و خلاقی هستید و علاقه به اجرای رویدادی نوآورانه در حضور مخاطبان دارید. بهتر است در کلاسهای آموزشگاه تخصصی پرفورمنس در تهران ثبتنام کنید تا از طریق تمرینات عملی به پیشبرد ایدهها و تفکر خلاقانه خود بپردازید.
پرفورمنس آرت چیست؟
پرفورمنس آرت (Performance Art)، برخلاف تصور برخی از مردم، سبک جدیدی از هنر نیست. مردم در طول تاریخ با برگزاری انواع کارناوالها، رقصها، آیینها و قصهگوییها و… در حقیقت نمایش زندهای را در حضور مخاطبان اجرا میکردند. اما از قرن بیستم به بعد، هنرمندان این اجراهای زنده را، هنر توصیف کردند.
پرفورمنس آرت، اجرایی زنده از نمایشی است که در آن بدن هنرمند ابزار انتقال پیام است. هنرمندان نمایشی اغلب مضامینی مانند مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را بررسی میکنند به همین دلیل پرفورمنس اغلب مرزهای بین هنرمند و مخاطب را محو میکند و ماهیتی تعاملی پیدا میکند. بازیگران پرفورمنس معتقد هستند هنر میتواند زندگی روزمره را تغییر دهد و هنرمندان باید از این ویژگی هنر استفاده کنند.
هنر اجرا یا Perfermance ممکن است به طور خودبهخود ایجاد، نوشته و یا تغییر کند. پرفورمنس دارای چهارعنصر اصلی زمان، مکان، بدن و حضور هنرمند است. این سبک نمایشی، شکلی از هنر است که در شکاف بین هنر و زندگی اتفاق میافتد و چارچوب خاصی ندارد. رابرت راوشنبرگ اعتقاد دارد که پرفورمنس هنری است که حاضر به سکون نیست. این هنر زنده و دائم در حال تغییر است.
تفاوت تئاتر با پرفورمنس چیست؟
شاید این سؤال در ذهن شما ایجاد شده باشد که آیا تئاتر نیز مانند پرفورمنس است؟ در پاسخ باید بگوییم که بین پرفورمنس و تئاتر تفاوتهای اساسی وجود دارد.
تئاتر معمولاً شامل نمایشنامهای است که از قبل نوشته میشود، سپس در مقابل تماشاچیان اجرا میگردد و نیاز به طراحی صحنه، لباس، نور، جلوههای صوتی و… دارد. تمرکز در تئاتر اغلب بر داستانسرایی و توسعه شخصیت در یک روایت ساختاریافته است. اما پرفورمنس بیشتر بداههگویی است و ممکن است شامل تعامل مستقیم با محیطی باشد که در آن اتفاق میافتد.
در واقع این سبک نمایشی بیشتر تجربی است و بر حضور زنده هنرمند متمرکز است. البته این تنها تفاوت بین تئاتر و هنر اجرا نیست در کلاسهای آموزشگاه تخصصی پرفورمنس در تهران این موضوع به طور کامل بررسی میشود. در ادامه با ذکر مثالی این تفاوت را کمی ملموستر بیان میکنیم.
مثلاً در تئاتر چاقویی که در دست هنرمندان است واقعی نیست؛ اما در پرفورمنس، تیغ و چاقو واقعی هستند؛ بنابراین در پرفورمنس برخلاف تئاتر نمیتوان برخی چیزها را تمرین کرد و بسیاری از کارها تنها یکبار قابل انجامدادن هستند و امکان تکرار ندارند؛ بنابراین هر تکرار از اجرای زنده، منحصربهفرد و تکرارنشدنی است.
جشنواره های معتبر پرفورمنس آرت
در حال حاضر شاهد تحولات ساختاری قابلتوجهی در رابطه با هنر اجرا (Performance) در دنیا هستیم. هنر اجرای زنده در بیشتر کشورهای جهان توانسته در جشنوارههای مهم هنرهای نمایشی جایی برای خود باز کند. البته اخیراً در ایران نیز جشنوارههای پرفورمنس متعددی برگزار میشود. نمونههایی از معتبرترین جشنوارههای پرفورمنس عبارتاند از:
- جشنواره National Review of Live Art در سال ۱۹۷۹ در گلاسکو
- جشنواره رزلی گلدبرگ پرفورمنس در سال ۲۰۰۵ در نیویورک
- رویداد اجرایی Marking the Territory در سال ۲۰۰۱
در آموزشگاه تخصصی پرفورمنس در تهران چه میگذرد؟
بهصورت دقیق پرفورمنس ارت نقطه برخورد هنرهای تجسمی و هنرهای نمایشی (تئاتر، نقاشی، موسیقی) است؛ بنابراین یادگیری و اجرای این هنر اصلاً راحت نیست؛ بنابراین هنرمندان و علاقهمندان به این فعالیت، علاوه بر داشتن پیشزمینه در رشتههای ذکر شده، باید در کلاسهای آموزشگاه تخصصی پرفورمنس در تهران شرکت کنند و از تجربیات اساتید مجرب این رشته بهرهمند شوند تا بتوانند در آینده یکی از بهترینها در این زمینه باشند.
در کلاسهای مؤسسه فرهنگی هنری پلان دانشجویان پرفورمنس ضمن یادگیری مطالبی چون تاریخچه و ویژگیهای Performance Art، مبانی نظری بدن، بداههگویی، حرکت و اجرا، صدا و گفتار، حضور در صحنه، شناخت مکان و فضا، تجزیهوتحلیل پرفورمنس ارت و… از محضر اساتیدی که در زمینه اجرای زنده، کارهای موفقی را در کارنامه خود دارند بهره میبرند. در نتیجه حضور در این کلاسها به دانشجویان درک جامعی از مهارتها و تکنیکهای مورد نیاز برای اجرای زنده ارائه میدهد.
ثبت ديدگاه